In april leggen ook al heel wat vogeltjes een ei

We hebben ook dit jaar weer wat broedertjes in de tuin. Zo leuk! De Turkse tortelduifjes hebben een nestje gebouwd in de klimop die tegen een pergola-paal groeit.
Vorig jaar zaten ze in de klimop òp de pergola, maar nu zitten ze dus in de paal. Ik denk trouwens dat het Franse tortelduifjes zijn hoor, gezien de staat van hun nest: duidelijk met de franse slag in elkaar geflanst. Zo slordig! En ook niet echt stevig, want het 'ruugelt' (op z'n Amelands) voortdurend half uit elkaar. Er wordt dan ook niet alleen stevig gebroed, maar ook elke dag wel een poosje stevig gerestaureerd. Dan worden er driftig nieuwe takjes 'ingevlogen' om de boel weer wat aan elkaar te knutselen.
We hebben er door het raam  van de garagedeur  perfect zicht op. Een hoop vertier, en dat op de eerste rang. Omdat ze precies langs het paadje zitten, schrokken we eerst nogal van elkaar: zij van ons als we langsliepen, en wij van hun omdat ze dan ineens met veel bombarie uit de hedera opvlogen.
Maar inmiddels zijn we aan elkaar gewend, en blijven ze kalmpjes zitten als we langslopen. Je wordt hooguit ietwat nieuwsgierig gadegeslagen met die kleine kraaloogjes. (ik noemde hem / haar "Kraaloog Dolleman" toen ze nog zo wild opvlogen).
En zoals jullie zien: we hebben ook bezoek van een koolmezenpaartje. Duidelijk nog verkerend in een minder ver gevorderd stadium, want nog ijverig op zoek naar de zachtste hondenharen voor het kraamkamertje. Noa's haren verdwijnen dus tegenwoordig in een vogelnest! Mooi toch, zo'n staaltje recycling?
Ik heb nog niet ontdekt waar de mezen huizen, dat ga ik de komende dagen proberen uit te ... eh, vogelen!

(Klik om te vergroten) (en: wordt vervolgd)